Zoektocht afvallen

Inmiddels zijn we weer een paar weken verder in 2012, maar ik ben ondanks de ongemakken met vallen toch verder gaan zoeken naar de bron waarom ik niet afval. Ik sta namelijk nog steeds op hetzelfde gewicht. Waar ik eerst dacht de oplossing gevonden te hebben (zie rechts Label Afvallen), bleek dat wel een erg goed boek te zijn, maar was dat nog niet dé sleutel tot de oplossing.

Met behulp van mijn dochter, die momenteel aan het blokken is voor het examen diëtiste en voedingsleer op orthomoleculair gebied, hebben we de uitslaglijsten er maar weer eens bijgehaald. Zij heeft de uitslagen voor me geanalyseerd van eind vorig jaar. Ik had bij die instelling niet erg veel uitleg namelijk gekregen en zat alleen met feiten dat ik als ik zo doorga binnen een jaar in een burnout zit. Hoezo? Ik voel me toch best prima en vind werken leuk? Wat moet ik eraan doen? En ook dat ik iets hoge bloedruk had (ik vind het best hoog nl. 142/90), hartritmestoornissen, dichtslibbende vaten e.d. Nu was er gedurende die tijd niet veel veranderd alleen dat de hartritmestoornissen waren gezakt.
Door het verhaal van mijn dochter en het lezen van weer andere boeken kon ik wel eindelijk een combinatie maken waar het bij aan moet liggen dat ik maar niet afval. Zoveel eet ik tenslotte niet en wat ik eet is allemaal biologisch en gezond. Let bovendien goed op welke vetten ik gebruik, geen suiker of suikervervangers, drink nooit fris,eet nooit chips enz. Veel boeken spreken elkaar ook zo tegen en wat moet je dan geloven. Het moet dus ergens anders aan liggen en volgens mij heb ik het gevonden!

Mijn dochter vertelde een heel verhaal over mijn verhoogde cortisol en over adrenaline, wat ik niet kan herhalen vanwege het complexe ervan. In die instelling zeiden ze nog dat ze tot nu toe nog niemand met zo'n hoge waarde hadden aangetroffen, namelijk 90, die van dochter is bv 16. Ik probeerde het hele verhaal in te korten om het begrijpbaar te maken en het kwam hier ongeveer op neer: mijn adrenaline is 'op' en dat is overgenomen door cortisol. Als dit op is, kom je in een burnout met een hoop klachten. Vandaar dat er gezegd werd, je zit binnen een jaar in een burnout met die hoge waardes. Wat las ik nu in het boek De Hormoonfactor van Ralph Moorman, dat adrenaline een vetverbrander is, maar cortisol slaat juist vet op. Dus wat ik ook eet, wordt opgeslagen in vet. Dat kan dus heel goed kloppen bij mij! Mijn hormoonhuishouding ligt met andere woorden helemaal overhoop, niet gek ook met een menopauze erbij.
Maar waardoor krijg je nu verhoging van adrenaline en cortisol? Dat is door stress (spanningen, angsten e.d.). Nu leef ik al jaren in een 'moeten' van alles. Voel me niet erg stressig, want dit gevoel is mij gewoon geworden. Van buiten ben ik dan ook meestal heel erg kalm. Ik maak me wel snel druk om iets, dat wel.

Alles op een rijtje:

• jarenlange stress
• verhoogde cortisolwaarde
• op weg naar burnout
• klachten zoals overgewicht, hoge bloeddruk en hartritmestoornissen

Ik moet echt dus hoognodig afvallen zodat de klachten verdwijnen, daardoor moet de cortisol naar beneden door minder stress te hebben. Zeer ingewikkeld allemaal, maar ik snap het wel.

Dat afvallen lukt maar niet, daardoor neemt alles toe. Ik heb nu echter wat aanknopingspunten om verder te gaan met mijn zoektocht. Om de hormonenbalans weer in orde te krijgen, zijn er ook bepaalde voedingsvoorschriften c.q. aanpassingen, want datgene eet ik in feite al. Wel moeilijk, want voor vegetariers is het niet beschreven, alleen voor vleeseters. Zuivel wordt in eerste instantie niet aangeraden, maar daarom weer wel voor vegetariers omdat ze geen vlees eten. Koolhydraten drastisch minderen, liever zelfs geen. Moet hier en daar wat weglaten, op tijden passen, andere combinaties. Letten ook vooral op glycemische waarden, zoveel mogelijk stomen, weinig bakken enz.

Wat ook een hele belangrijke is dat ik mezelf al jaren geen leuke dingen gun om te doen. Natuurlijk koop ik best iets leuks waar ik blij van word, maar iets leuks doen is er weinig bij omdat er zoveel hier gedaan 'moet' worden. Ik voel me snel schuldig al zit ik bv maar een kwartiertje te borduren of zoiets dergelijks en doe dat in feite niet zo vaak. Een half uurtje vitragehaken is niet erg, dat is iets nuttigs en voelt goed. Dit zal dus ook moeilijk zijn die knop om te gaan draaien om de boel de boel te laten en in de steek te laten voor iets compleets nutteloos wat leuk is. Maar juist dan krijg ik de zenuwen wat ik dan weer niet kan doen in die tijd. Dat is een bekend cirkeltje waar ik uit moet om de stress naar beneden te krijgen en zo te kunnen afvallen.
Ik probeer als eerste maar niet meer over te werken, flexibel werken is wat anders. Als ik eenmaal thuis werk, kan ik de knop niet om zetten te stoppen omdat ik eindelijk eens door kan werken zonder oponthoud en heb dat adrenalinegevoel in me wat in werkelijkheid dus de cortisol is om maar door en door te gaan. Dat is dus heel erg funest voor me.

Ik ga nu verder met de verkregen sleutels en pas hier en daar al wat aan. Na de examens van mijn dochter gaan we samen beter in op wat het beste is in mijn geval welke voeding precies, wanneer en hoe. Er komen nog wel wat vervolgblogjes hier net zo lang ik wel ga afvallen en vooral het hoe.
Ik ben al begonnen met een extra wandelingetje met de hond per dag voor beweging, verse zuurstof en rustig te worden :-) Al is het lopen nog steeds niet prettig met dat vallen van afgelopen maand.

Er is werk aan de winkel om die stress te verminderen, zelfs al voel ik niks omdat dat zo gewoon voelt! Prioriteit nr. 1. Leukere dingen ondernemen dan alleen maar werken!