zaterdag 4 februari 2012

Opruimdroom

Vanwege de spierpijn en de kou ben ik gisteren vroeg naar bed gegaan en heb daar heerlijk nog een poos liggen lezen. Doordat mijn slaapritme anders was dan anders ging ik er om 4 uur uit en de hond dacht meteen dat het ook tijd was om op te staan. Hij naar buiten en ik achter de tuindeuren op hem staan wachten tot meneer eindelijk klaar was met enthousiast huppelen en springen in de sneeuw en ik weer terug naar bed kon. Vanmorgen dan ook de meest rare dromen omdat ik zo aan de oppervlakte sliep. Ik werd echter van dat dromen helemaal gestrest wakker. Slapen zou je juist ontspanning moeten geven. Vreemden waren in mijn huis en ik was me aan het verontschuldigen dat ik heel moeilijk kon bukken nu met poetsen en opruimen vanwege de dubbel dikke, blauwe knieĆ«n en spierpijn (vooral nek en arm), maar ze keken me aan of ze wilden zeggen dat zijn smoesjes want je loopt toch gewoon en zeiden niets, maar keken alleen maar rond. Ik werd duidelijk niet geloofd. Ik kreeg het steeds warmer en voelde me steeds meer ongemakkelijker in mijn eigen huis. Ik kreeg flink wat beledigingen en opmerkingen te verduren. Klusjes die nodig gedaan moesten worden, waren op zeer vreemde manieren door ze gefixt, waardoor ik me er groen en geel over ergerde en zelfs verplicht was dank je wel ervoor moest zeggen. Zoiets zouden ze bij zichzelf toch ook niet op zo'n idiote manier maken, waarom dan wel zo raar bij mij? De knoppen van de keukengeister zijn gebroken bv en ik moet mijn water even daardoor uit een ander vertrek halen. Daar was bv een bezem aan bevestigd zodat de kraan weer open en dicht kon doen. Vreselijk om te zien, een bezem als geiserknop! En zo nog meer van die rare oplossingen! Alles stond ergens anders. Ik kon niks meer terugvinden, mijn vaste plekken waren allemaal weg. Het huilen stond me hoog, dat ik mijn eigen inbreng daar niet over had in mijn eigen huis. Zelfs toen ik wakker werd, had ik dat huilgevoel nog in me.
Komt dat nu alleen maar dat ik het extra opruimen een week heb laten versloffen (plus overwerken), met goede reden dacht ik zo, en niet ben door kunnen gegaan? Schuldgevoel en angst? Zelfmedelijden soms? Nou hopelijk raak ik het vervelende gevoel weer een beetje in de loop van de dag kwijt. Maar even wat klusjes zoeken dan die ik wel kan doen vandaag en morgen. Ik baal ervan dat ik niet flink door kan gaan. Gelukkig helpt mijn dochter me volgende week mee om de achterstand weg te werken en geen vreemden! Dan kan ik haar kleding vermaken achter de naaimachine. Goede ruil toch?

2 opmerkingen:

  1. Ze zeggen dat je dromen iets weerspiegelen van waar je mee bezig bent (geweest).
    Als je grootse plannen had op klus en opruim gebied kan het natuurlijk goed.
    Gelukkig is het maar een droom...

    Sterkte met het opknappen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wonderlijk,dat het gevoel uit een droom zo lang kan doorgaan. Een betere dag gewenst dan vannacht. groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen

Hartelijk dank voor je reactie.