vrijdag 10 februari 2012

Onbetaalde bijbaan als portier

Af en toe kun je huisdieren ook wel achter het behang plakken! Ze zijn met dit weer altijd erg onrustig, hebben vaker de gekke vijf minuten, dan willen ze weer naar buiten en een minuutje later weer naar binnen. Het mooiste zou natuurlijk zijn allemaal in een rijtje naar buiten en zo ook naar binnen. Nee, het leukste vinden ze toch wel om me een paar minuten net te laten zitten en dan komt de volgende weer om met vooral veel kabaal te laten horen (in katten- of hondentaal): IK WIL NAAR BUITEN of LAAT ME ERIN, NU. Soms met zeer luide krolse geluiden, terwijl de heren nog wel gecastreerd zijn! Door geen last met de buren te krijgen, laat ik ze natuurlijk wel snel binnen.
In het begin wil ik niet toegeven en denk, ga je gang maar, je bent er net uitgeweest, maar dan komt het hartverscheurende gemiauw of de niet ophoudende klaagzang. Het gaat maar door en door. Na een paar minuten ben ik het beu en sta dan alsnog op. Meteen denkt een ander in diepe slaap, oh leuk, de tuindeur gaat open, ik wil ook. Zit ik net wil de eerste alweer naar binnen. Echt soms word ik er helemaal stapel van! Niet alleen bij de buitendeur, ze willen ook per direct naar de keuken of naar de gang. Lopen een rondje en beginnen weer van voren af aan. Nu deuren open laten staan is veel te koud in dit huis. Dus daar gaan we weer, deur open en deur dicht, een eruit en de volgende weer naar binnen. Meestal kan ik er wel tegen hoor, maar heel soms ... pffft.
Zo zijn ze dus allemaal. De een leert het van de ander en ze leren snel die deugnieten! Net of ze een pact met elkaar hebben afgesloten. Met de andere seizoenen totaal geen probleem, alles is en gaat best rustig. Maar juist met kou begint het weer en mag ik weer constant voor portier spelen. Op die momenten denk ik wel eens om in alle deuren een kattenluikje te laten maken!
Momenteel is het weer muisstil en ligt iedereen te slapen. Zodra ik maar mijn stoel verzet, komt iedereen weer tot leven en begint alles weer van voren af aan. Beweging kom ik dan ook niet te kort.
Oh wat zal ik blij zijn als dit weer en seizoen voorbij is en ook de dieren weer hun rust hebben gevonden :-)
Maar dat hoort er gewoon bij denk ik maar. Ik kan ze ook niet missen! Wat zou het dan akelig stil in huis zijn! Dus een beetje mauwen en zeuren mag wel ;-)

6 opmerkingen:

  1. Ik weet wat je bedoelt. Ik heb zelf geen beestjes, maar jongste zoon en schoondochter hebben er vijf. Nu ik er elke dinsdagmiddag een tijdje ben, zie ik hetzelfde gedrag. Jongste schoondochter heeft de deur naar de keuken openstaan. Bij de achterdeur is een kattenluik. In hun vorige huis hadden zij geen kattenluik en bleven zij heen en weer lopen naar de tuin-en voordeur. Maar je krijgt er ook wat voor terug.

    Het zijn schatjes!

    Liefs Frederique

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi,
    Via via kwam ik op je blog terecht. Erg leuk en divers. Ik ga je volgen, oke?
    Groetjes, inrustigvaarwater.blogspot.com (WilmaH)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja, mijn dieren, 3 katten, houden mij er ook als personeel op na. Ik heb wel twee kattenluikjes en dat bevalt prima. Het bespaart me heel wat wandelingetjes, vooral als ik net even ga bijtanken op de bank is dat wel zo rustig.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ben ik blij,dat we maar één hond hebben,die steeds naar buiten en binnen wil. Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hahaha, maar zelfs een kattenluikje geeft je geen garantie voor een zelfstandige kat! Die van mij kruipt met het grootste gemakt door het luikje naar buiten en staat dat weer klagend miauwend voor het luikje/ deur omdat meneer niet meer door het luikje wenst! Ja, dan kan ik kiezen, of die deur open, of laten miauwen (let wel- dit flikt hij mij gerust in de nacht, kattenluikje is aan slaapkamerdeur hier). Ik ben de strijd meerdere malen aangegaan, maar voor mijn eigen rust is meneer naar binnen laten door de deur een makkelijkere optie. Katten zijn koppig (die van mij in ieder geval)!!!! groet, Isolde

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ook herkenbaar voor mij met dat kattenluikje ;-) Wel erdoor naar buiten gaan, maar niet meer terug, Dan liever mauwen voor de voordeur(!) of voor de achterdeur om weer binnen te mogen.
    Het is voor iedereen gemakkelijk om ze hun zin te geven helaas :-)
    Eigenlijk ook wel ergens mooi van die doorzetters! Ze krijgen precies wat ze willen!

    BeantwoordenVerwijderen

Hartelijk dank voor je reactie.